Την στιγμή όπου το φαινόμενο της κλιματικής αλλαγής και της ενεργειακής κρίσης απασχολούν όλο και περισσότερο την επιστημονική κοινότητα, γίνεται λόγος για την ενσωμάτωση και εφαρμογή τεχνολογιών πράσινης ενέργειας. Το ενδιαφέρον στρέφεται κυρίως στις τεχνολογίες που αφορούν στην παραγωγή και ενσωμάτωση του πράσινου υδρογόνου.
Το υδρογόνο δύναται να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο, ως φορέας ενέργειας αλλά και ως μέσο αποθήκευσης ενέργειας. Το πράσινο υδρογόνο παράγεται μέσω της ηλεκτρολυτικής διάσπασης του νερού. Η ηλεκτρική ενέργεια που απαιτείται για την διάσπαση του νερού προέρχεσαι από αμιγώς Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας. Ο τρόπος παραγωγής του υποδηλώνει και τους μηδενικούς εκπεμπόμενους ρύπους, ιδίως σε ό,τι αφορά τα επίπεδα CO2.
Ένα τέτοιο σύστημα δύναται να εξασφαλίσει την ενεργειακή μετάβαση και ενεργειακή αυτονομία και οι χρήσεις του εκτείνονται από τον κλάδο της βιομηχανίας έως και τον τομέα των κτιριακών εγκαταστάσεων σε επίπεδο αστικών περιοχών και οικισμών. Οι στόχοι που θέτει η Ευρωπαϊκή Ένωση αναφορικά με το υδρογόνο έως το 2030 είναι αρκετά φιλόδοξοι με την Ελλάδα να πρωταγωνιστεί στο νέο αυτό βήμα, καθώς αποτελεί έναν από τους βασικούς πυλώνες στην μετάβαση προς την πράσινη ενέργεια.
Στόχος είναι η προσαρμογή στα νέα δεδομένα της αγοράς, καθώς και η ανάπτυξη του τεχνικού και οικονομικού πλαισίου που αφορούν στο πράσινο υδρογόνο, διότι απαιτείται υψηλή τεχνογνωσία, ανάπτυξη νέων υποδομών, και βελτίωση των παραγόντων που σχετίζονται με την αποθήκευση, την μεταφορά και την διανομή του υδρογόνου.
